Logo BIP Logo ePUAP
Biuletyn Informacji Publicznej
herb jednostki
Urząd Gminy i Miasta w Ińsku
System eBoi

eBoi
Jak załatwić sprawę?

Uchwała Nr XXI/193/2008 Rady Miejskiej w Ińsku z dnia 6 listopada 2008 r. w spr. ustalenia miejscowości, w których pobierana jest opłata miejscowa


UCHWAŁA Nr XXI / 193 / 2008
Rady Miejskiej w Ińsku
z dnia 6 listopada 2008 roku

w sprawie: ustalenia miejscowości, w których pobierana jest opłata miejscowa.

Na podstawie art.18 ust.2 pkt.8 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. samorządzie gminnym (tekst jednolity Dz. U z 2001 r. Nr 142, poz. 1591; z 2002 r. Dz. U. Nr 23, poz. 220, Nr 62, poz. 558, Nr 113, poz. 984, Nr 153, poz. 1271, Nr 214, poz. 1806; z 2003 r. Nr 80, poz. 717, Nr 162, poz. 1568; z 2004 r. Nr 102, poz. 1055, Nr 116, poz. 1203, Nr 167, poz. 1759 ; z 2005 r. Nr 172, poz. 1441, Nr 175, poz.1457; z 2006 r. Nr 17, poz. 128, Nr 181, poz. 1337; z 2007 r. Nr 48, poz. 327, Nr 138, poz. 974, Nr 173, poz.1218), art. 17 ust.5 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych
(tekst jednolity z 2006 r. Dz. U. Nr 121, poz. 844, Nr 220, poz. 1601, Nr 225, poz. 1635, Nr 245, poz. 1775, Nr 249, poz. 1828, Nr 251, poz. 1847; z 2008 r. Nr 93, poz.585, Nr 116, poz. 730) oraz Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 grudnia 2007 r. w spawie warunków, jakie powinna spełniać miejscowość, w której można pobierać opłatę miejscową (Dz. U. z 2007r. Nr 249, poz. 1851) zarządza się co następuje:

 

§ 1. Opłatę miejscową pobiera się na terenie miejscowości:

Ińsko, Ciemnik, Czertyń, Granica, Gronówko, Linówko, Miałka, Storkowo, Studnica, Ścienne, Waliszewo, Wierzchucice.

 

§ 2. Wykonanie uchwały powierza się Burmistrzowi Ińska.

 

§ 3.Uchwała wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia jej ogłoszenia w Dzienniku
Urzędowym Województwa Zachodniopomorskiego, nie wcześniej jednak niż z dniem

01stycznia 2009 r.

Przewodniczący
Rady Miejskiej w Ińsku

Bogdan Terebecki

 

 

 

 

UZASADNIENIE

 

Niniejszy projekt uchwały przedkłada się pod obrady Rady Miejskiej w Ińsku w związku ze zmiana przepisów ustawy z dnia 12 stycznia 1991 roku o podatkach i opłatach lokalnych oraz ukazaniem się Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 grudnia 2007 roku w sprawie minimalnych warunków jakie powinna spełniać miejscowość, w której można pobierać opłatę miejscową.

W oparciu o te przepisy ustalanie miejscowości, w których pobiera się opłatę miejscową należy do Rady Gminy. Aby jednak uchwała taka mogła być podjęta poszczególne miejscowości muszą spełniać łącznie minimalne warunki określone w cytowanym Rozporządzeniu tj.: warunki klimatyczne, krajobrazowe i umożliwiające pobyt osób w celach

turystycznych, wypoczynkowych lub szkoleniowych.

Podstawą do określenia warunków klimatycznych są badania przeprowadzone w oparciu o przepisy - prawo ochrony środowiska. Badania te wykonywane są przez Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska.

  1. W zakresie warunków klimatycznych umożliwiających pobyt osób w celach turystycznych, wypoczynkowych i szkoleniowych posłużono się opracowaniem z kwietnia 2007 roku sporządzonym przez Inspekcję Ochrony Środowiska dla całości Województwa Zachodniopomorskiego, w tym dla powiatu stargardzkiego (Roczna ocena jakości powietrza dla województwa zachodniopomorskiego). W myśl art. 87 cytowanej ustawy, dane zawarte w opracowaniu pozwalają potwierdzić spełnienie przez wymienione w projekcie uchwały miejscowości Gminy Ińsko minimalnych warunków klimatycznych tj. czystości powietrza, dopuszczenie poziomu hałasu, poziom pól elektromagnetycznych.

  2. W przypadku określenia minimalnych warunków krajobrazowych w poszczególnych miejscowościach gminy, przyjęto występowanie w każdej z nich przynajmniej jednego elementu środowiska przyrodniczego istotnego dla wypoczynku i tak:

    1. Ińsko:

      1. Szata roślinna - lasy,

      2. Wody - jezioro Ińsko, plaża strzeżona.

      3. Urozmaicona rzeźba terenu - położenie na Wyżynie Ińskiej,

      4. walory krajoznawcze - rezerwat przyrody Kamienna Buczyna, Wyspa Sołtyski,

      5. Zabytki architektury - średniowieczne mury obronne ul. Ogrodowa - nr rej. A-243, Stare Miasto - nr rej. 79, stacja kolei wąskotorowej - nr rej. 111,

      6. Imprezy kulturalne - Ińskie Lato Filmowe.

    1. Ciemnik:

      1. Szata roślinna - lasy,

      2. Wody - jezioro Wisola, rzeka Ina,

      3. Urozmaicona rzeźba terenu - położenie na Wyżynie Ińskiej,

      4. Walory krajoznawcze - rezerwat przyrody Krzemieńskie űródliska,

      5. Imprezy kulturalne - Ińskie Lato Filmowe.

    2. Czertyń:

      1. Szata roślinna - lasy,

      2. Urozmaicona rzeźba terenu - położenie na Wyżynie Ińskiej,

      3. Zabytki architektury - park dworski - nr rej. 980

      4. Imprezy kulturalne - Ińskie Lato Filmowe.

    3. Granica:

      1. Szata roślinna - lasy,

      2. Urozmaicona rzeźba terenu - położenie na Wyżynie Ińskiej,

      3. Imprezy kulturalne - Ińskie Lato Filmowe.

    4. Gronówko:

      1. Szata roślinna - lasy,

      2. Wody - jezioro Wisola, rzeka Ina,

      3. Urozmaicona rzeźba terenu - położenie na Wyżynie Ińskiej,

      4. Walory krajoznawcze - rezerwat przyrody Krzemieńskie űródliska,

      5. Imprezy kulturalne - Ińskie Lato Filmowe.

    5. Linówko:

      1. Szata roślinna - lasy,

      2. Wody - jezioro Ińsko, jezioro Linówko z pływającymi wyspami,

      3. Urozmaicona rzeźba terenu - położenie na Wyżynie Ińskiej,

      4. Walory krajoznawcze - rezerwat przyrody Bórbagno Miałka,

      5. Zabytki architektury - cmentarz, dzwonnica - nr rej. 1213, park dworski - nr rej. 997

      6. Imprezy kulturalne - Ińskie Lato Filmowe.

    6. Miałka:

      1. Szata roślinna - lasy,

      2. Wody - jezioro Ińsko,

      3. Urozmaicona rzeźba terenu - położenie na Wyżynie Ińskiej,

      4. Walory krajoznawcze - rezerwat przyrody Bórbagno Miałka,

      5. Zabytki architektury - dwór - nr rej. 1378, park dworski - nr rej. 982,

      6. Imprezy kulturalne - Ińskie Lato Filmowe.

    7. Storkowo:

      1. Szata roślinna - lasy,

      2. Wody - jezioro Storkowo,

      3. Urozmaicona rzeźba terenu - położenie na Wyżynie Ińskiej,

      4. Walory krajoznawcze - rezerwat przyrody Kamienna Buczyna,

      5. Zabytki architektury - dwór - nr rej. 53, park dworski - nr rej. 985,

      6. Imprezy kulturalne - Ińskie Lato Filmowe.

    8. Studnica:

      1. Szata roślinna - lasy,

      2. Wody - jezioro Studnica, jezioro Długie, jezioro Kiełpino Małe,

      3. Urozmaicona rzeźba terenu - położenie na Wyżynie Ińskiej,

      4. Zabytki architektury - park dworski - nr rej. 984,

      5. Imprezy kulturalne - Ińskie Lato Filmowe, Dni Studnicy.

    9. Ścienne:

      1. Szata roślinna - lasy,

      2. Wody - jezioro Ińsko, jezioro Strażno,

      3. Urozmaicona rzeźba terenu - położenie na Wyżynie Ińskiej,

      4. Walory krajoznawcze - rezerwat przyrody Głowacz,

      5. Zabytki architektury - park dworski - nr rej. 983,

      6. Imprezy kulturalne - Ińskie Lato Filmowe.

    10. Waliszewo:

      1. Szata roślinna - lasy,

      2. Wody - jezioro Storkowo,

      3. Urozmaicona rzeźba terenu - położenie na Wyżynie Ińskiej,

      4. Imprezy kulturalne - Ińskie Lato Filmowe.

    11. Wierzchucice:

      1. Szata roślinna - lasy,

      2. Wody - jezioro Ińsko, jezioro Zamczysko,

      3. Urozmaicona rzeźba terenu - położenie na Wyżynie Ińskiej,

      4. Walory krajoznawcze - rezerwat przyrody Głowacz,

      5. Imprezy kulturalne - Ińskie Lato Filmowe.

 

Wszystkie miejscowości na terenie Gminy wymienione w uchwale znajdują się w otulinie lub na terenie Ińskiego Parku Krajobrazowego powołanego Rozporządzeniem Wojewody Zachodniopomorskiego Nr 14/2005 z dnia 27 lipca 2005 r. w sprawie Ińskiego Parku Krajobrazowego (Dz. Urzędowy Woj. Zachodniopomorskiego z 2005 r..nr 64, poz. 1377). Ponadto Gmina w całości znajduje się w Obszarze Specjalnej Ochrony Ptaków Natura 2000 „Ostoja Ińska” (kod obszaru: PLB320008) powołanym Rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 21 lipca 2004 r. w sprawie obszarów specjalnej ochrony ptaków Natura 2000 (Dz. U. z 2004 r. Nr 229, poz. 2313).

 

Osobliwości flory:

We florze Ińskiego Parku Krajobrazowego i jego otulinie znajdującej się na terenie Gminy Ińsko znajduje się 89 gatunków roślin naczyniowych zagrożonych, w tym 12 gatunków zagrożonych w skali kraju:

  • elisma wodna,

  • jezierza giętka,

  • kruszczyk błotny,

  • rosiczka pośrednia,

  • storczyk plamisty,

  • storczyk Trausteinera,

  • turzyca bagienna,

  • buławnik wielkokwiatowy,

  • dzwonek szerokolistny,

  • jarząb brekinia,

  • fiołek torfowy,

  • rdestnica gęsta),

 

W Parku i otulinie występują 73 gatunki roślin chronionych; 17 gatunków objętych jest ochroną częściową, 56 chronionych jest ściśle; 52 gatunki występują wciąż w Parku, 8 uznawanych jest za wymarłe z 6 za prawdopodobnie wymarłe.

Szata roślinna wód i brzegów:

Częstym widokiem na terenie Parku są zbiorniki wodne: jeziora, stawy i rowy pokryte kożuchem roślinności. Najczęściej tworzą go niewielkie rzęsy, znacznie rzadziej pływacze. Pływacze są roślinami unoszącymi się w wodzie i chwytającymi drobne skorupiaki w niewielkie pułapki, będące przekształconymi liśćmi.

Wśród roślin wodnych, zakorzenionych w dnie, urokiem wyróżniają się chronione, biało kwitnące grzybienie, zwane liliami wodnymi. Na brzegach wód występują oczerety i szuwary. Oczerety tworzone są przez kępy bezlistnych łodyg oczeretu jeziornego osiągającego 4 m wysokości. W szuwarach dominują natomiast trzciny, pałki, na stawach także tatarak.

Na brzegach najczystszych jezior Ińskiego Parku Krajobrazowego (Długiego i Ińskiego) spotykane są rośliny atlantyckie z bardzo rzadką, zagrożoną wymarciem, brzeżycą jednokwiatową.

W podmokłych miejscach pospolite są turzycowiska. Tworzone są przez osiągające 1-1,5 m wysokości rozmaite gatunki turzyc, przypominających swym wyglądem trawy. Wśród łanów tych roślin spotkać można na Pojezierzu Ińskim unikalną, wspomnianą już wcześniej, turzycę ościstą

Torfowiska

Torfowiska należą do najciekawszych i zarazem najbardziej zagrożonych ekosystemów we współczesnym świecie. Na terenie Ińskiego Parku Krajobrazowego spotkać można jeszcze dobrze zachowane torfowiska z charakterystycznie kępową budową mszarów i pływającymi kożuchami roślinności. W miejscach tych występują coraz rzadziej spotykane: rosiczka okrągłolistna, bagno zwyczajne, wełnianki i żurawina. Niektóre torfowiska w Parku pokryte są bagiennymi borami sosnowymi lub bagiennymi brzeźniakami.

 

Osobliwości fauny:

 

Na Pojezierzu Ińskim wykryto występowanie prawie wszystkich gatunków herpetofauny, możliwych do stwierdzenia na niżu Polski. Ogółem stwierdzono tu 18 gatunków, w tym 12 gatunków płazów i 6 gatunków gadów. Występuje tu traszka grzebieniasta i traszka zwyczajna, rzekotka drzewna, kumak nizinny, żaba jeziorkowa, wodna, trawna i moczarowa oraz największa polska żaba - żaba śmieszka. Ropucha szara i paskówka.

Spotkać można tutaj żółwia błotnego zaliczanego do niezwykle rzadkich i zagrożonych gadów. Umieszczono go na liście Polskiej Czerwonej Księgi Zwierząt.

Występują 3 gatunki jaszczurek - zwinka i żyworodna oraz padalec. Spośród węży występują na Pojezierzu Ińskim 2 gatunki - zaskroniec zwyczajny i żmija zygzakowata

 

Ptaki obok płazów i gadów stanowią kolejną gromadę kręgowców, która decyduje o szczególnej randze Ińskiego Parku Krajobrazowego. W trakcie badań wykazano, że do lęgów na Pojezierzu Ińskim przystępuje 142 gatunki ptaków, co stanowi około 60 % całej lęgowej awifauny Polski. Różnorodność gatunkowa ptaków świadczy o ogromnych walorach przyrodniczych tego terenu, co dodatkowo podkreśla fakt, iż aż 26 gatunków należy do zagrożonych.

Z drapieżników występuje tutaj:

  • bielik (Haliaeetus albicilla), który jest największym polskim ptakiem,

  • orlik krzykliwy,

  • kania ruda,

  • kania czarna,

  • błotniak stawowy - miejscowa populacja licząca 20-25 par czyni Pojezierze Ińskie jedną z cenniejszych ostoi błotniaka stawowego w Polsce,

  • myszołów zwyczajny,

  • błotniak stawowy,

  • jastrząb,

  • krogulec,

  • pustułka,

  • kobuz.

Oprócz drapieżników do ciekawych okazów zaliczyć należy ptaki:

  • bąk,

  • gągoł,

  • kropiatka,

  • derkacz, który uznawany jest za gatunek zagrożony w skali światowej,

  • bocian biały - gnieździ się w Polsce stosunkowo licznie, a na Pojezierzu Ińskim znajduje wyjątkowo sprzyjające warunki, o czym świadczy liczba 100 gniazd na obszarze około 440 km2,

  • bocian czarny - jest gatunkiem nielicznie występującym w całej Polsce, gniazduje tu 7 par,

  • zimorodek,

  • żuraw jest najbardziej chyba charakterystycznym gatunkiem Pojezierza Ińskiego. Na obszarze 180 km2 do lęgów w kolejnych sezonach przystąpiło 95-100 par żurawi.

 

Na terenie Ińskiego Parku Krajobrazowego występuje 38 gatunków ssaków, a dalszych 8 może potencjalnie tu występować. Stanowi to 37 % krajowej fauny ssaków, a jeśli wykluczyć z rozważań gatunki, których zasięgi nie obejmują Pojezierza Ińskiego (np. płetwonogie i walenie) to teriofauna Parku sięga 50 % gatunków występujących w Polsce.

Oprócz dzików, sarn i jeleni z łownych ssaków występują na Pojezierzu Ińskim lis, borsuk, jenot, kuna domowa (kamionka) i kuna leśna (tumak), tchórz, zając szarak i dziki królik oraz piżmak.

Do grupy ssaków chronionych Ińskiego Parku Krajobrazowego należą:

  • nietoperze,

  • jeż,

  • wiewiórka,

  • łasica,

  • gronostaj,

  • wydra,

  • bóbr.

 

  1. W przypadku określenia minimalnych warunków umożliwiających pobyt osób w celach turystycznych, wypoczynkowych i szkoleniowych wzięto pod uwagę bazę noclegową w ośrodkach wypoczynkowych położonych w Ińsku i na półwyspie Wisola k/Ciemnika, pensjonaty w Granicy i Linówku, gospodarstwa agroturystyczne w Ińsku, Waliszewie, Storkowie, Linówku, Czertyniu, Ściennem i Wierzchucicach oraz infrastrukturę towarzyszącą pobytowi osób przebywających na wypoczynku.
    We wszystkich wymienionych miejscowościach znajdują się pensjonaty, kwatery prywatne, pola namiotowe i campingowe, ośrodki wczasowe i kolonijne, gospodarstwa agroturystyczne nastawione na odpoczynek i jazdę konną, bogato wyposażone o różnym standardzie wyposażenia, w zależności od zapotrzebowania. W Ińsku i na półwyspie Wisola znajdują się również ośrodki szkoleniowe.
    Łącznie w miejscowościach Gminy w ciągu 1 dnia może przebywać w w/w obiektach ponad 1.000 osób. We wszystkich miejscowościach Gminy oprócz działalności letniej może być prowadzona działalność całoroczna ponieważ obiekty w 65 % przystosowane są do działalności przez cały rok.

 

W tym stanie rzeczy należy stwierdzić, że wykazane w projekcie uchwały miejscowości odpowiadają kryteriom minimalnych warunków odpowiadających do pobierania opłaty miejscowej.

Metadane - wyciąg z rejestru zmian

Akcja Osoba Data
Dodanie dokumentu: Katarzyna Włoczka 22-12-2008 13:37
Osoba, która wytworzyła informację lub odpowiada za treść informacji: 22-12-2008
Ostatnia aktualizacja: Katarzyna Włoczka 22-12-2008 13:39